κίνηση πολιτών της Καλαμαριάς για τον πολιτισμό και την πόλη
3.9.08
Δίκαιο και Άδικο ή de rerum natura;
Το λιοντάρι βλέπει το ζαρκάδι και λέει:πρέπει να τρέξω πιο γρήγορα απ αυτό αν δεν θέλω να πεθάνω απ την πείνα. Το ζαρκάδι πρέπει κι αυτό να τρέξει για να ξεφύγει απ το λιοντάρι αν δεν θέλει να πεθάνει μέσα στα κοφτερά του δόντια.
Και ενώ στην τηλεόραση παίζει το γνωστό ντοκιμαντέρ όπου μετά κόπων και βασάνων το λιοντάρι πιάνει τη γρήγορη γαζέλα και την καταβροχθίζει, εμείς είμαστε έτοιμοι να βάλουμε τα κλάματα. Και όταν στην τηλεόραση παίζει ένα ακόμα τρομολάγνο ρεπορτάζ, «πεινούν οι συνταξιούχοι», εμείς κάνουμε το σταυρό μας και λέμε, «ευτυχώς εμείς ακόμα τρώμε», και συνεχίζουμε να μασάμε την ετοιματζίδικη πίτσα στον καναπέ, σίγουροι ότι με κατεβασμένο κεφάλι θα μπορούμε να συνεχίσουμε. Πότε πότε το ανθρώπινο λιοντάρι θα καταβροχθίζει κάποια γαζέλα δίπλα μας, και θα ξεφυσάμε με ανακούφιση πως τη γλυτώσαμε για άλλη μια φορά. Οσο και αν λυπόμαστε τη γαζέλα του ντοκιμαντέρ ωστόσο δεν φανταστήκαμε ποτέ πως θα αρκούσε για τις γαζέλες να σταματήσουν το τρέξιμο, να κάνουν μεταβολή και να ποδοπατήσουν το λιοντάρι μέχρι θανάτου. Γιατί ίσως αυτό θα σήμαινε ότι και μεις θα έπρεπε να πάψουμε να παριστάνουμε το αδύναμο κοπάδι και να στρέψουμε τις οπλές μας προς οποιοδήποτε άπληστο θηρίο πάει να μας κατασπαράξει. Οσο για τα σκυλιά που σαλαγάνε αυτό το κοπάδι, αυτά νομίζω ότι είναι τα πιο άπληστα γιατί είναι πάντα πεινασμένα.
1 σχόλιο:
Και ενώ στην τηλεόραση παίζει το γνωστό ντοκιμαντέρ όπου μετά κόπων και βασάνων το λιοντάρι πιάνει τη γρήγορη γαζέλα και την καταβροχθίζει, εμείς είμαστε έτοιμοι να βάλουμε τα κλάματα. Και όταν στην τηλεόραση παίζει ένα ακόμα τρομολάγνο ρεπορτάζ, «πεινούν οι συνταξιούχοι», εμείς κάνουμε το σταυρό μας και λέμε, «ευτυχώς εμείς ακόμα τρώμε», και συνεχίζουμε να μασάμε την ετοιματζίδικη πίτσα στον καναπέ, σίγουροι ότι με κατεβασμένο κεφάλι θα μπορούμε να συνεχίσουμε. Πότε πότε το ανθρώπινο λιοντάρι θα καταβροχθίζει κάποια γαζέλα δίπλα μας, και θα ξεφυσάμε με ανακούφιση πως τη γλυτώσαμε για άλλη μια φορά. Οσο και αν λυπόμαστε τη γαζέλα του ντοκιμαντέρ ωστόσο δεν φανταστήκαμε ποτέ πως θα αρκούσε για τις γαζέλες να σταματήσουν το τρέξιμο, να κάνουν μεταβολή και να ποδοπατήσουν το λιοντάρι μέχρι θανάτου. Γιατί ίσως αυτό θα σήμαινε ότι και μεις θα έπρεπε να πάψουμε να παριστάνουμε το αδύναμο κοπάδι και να στρέψουμε τις οπλές μας προς οποιοδήποτε άπληστο θηρίο πάει να μας κατασπαράξει. Οσο για τα σκυλιά που σαλαγάνε αυτό το κοπάδι, αυτά νομίζω ότι είναι τα πιο άπληστα γιατί είναι πάντα πεινασμένα.
Δημοσίευση σχολίου