Η σκόνη του χρόνου

Η νέα ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου, που προβάλλεται σήμερα σε αβάν-πρεμιέρ στο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.

Το δεύτερο μέρος της τριλογίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου που άνοιξε με Το λιβάδι που δακρύζει είναι «ένας ποιητικός απολογισμός του περασμένου αιώνα μέσα από έναν έρωτα που προκαλεί το χρόνο, οραματίζεται και αναζητά τον ορίζοντα του αιώνα που διατρέχουμε», όπως σημειώνει χαρακτηριστικά ο ίδιος ο σκηνοθέτης. Με δραματουργικό έναυσμα το γύρισμα μιας ταινίας από έναν αμερικανό σκηνοθέτη ελληνικής καταγωγής που αναζητά τις ρίζες του, η ιστορία εκτυλίσσεται στην Ιταλία, τη Γερμανία, τη Ρωσία, το Καζακστάν και τις ΗΠΑ. Κεντρικό πρόσωπο, η Ελένη, που διεκδικείται και διεκδικεί το απόλυτο της αγάπης. Ταυτόχρονα, ένα μακρύ ταξίδι στη μεγάλη Ιστορία και στα γεγονότα των τελευταίων 50 χρόνων που σημάδεψαν τον 20ο αιώνα. Τα πρόσωπα της ταινίας κινούνται σαν σε όνειρο, η σκόνη του χρόνου μπερδεύει τις μνήμες.

Αποσπάσματα από την συνέντευξη τύπου που έδωσε μαζί με τον πρωταγωνιστή W.Dafoe:

-Μετατοπίζεται από την Ιστορία σε μια πιο προσωπική ανάγνωση της Ιστορίας
-Η ιστορία ενός έρωτα μπορεί να είναι πιο δυνατή από την μεγάλη ιστορία
-Δεν ξέρω,λέει, αν ήμαστε υποκείμενα ή αντικείμενα της ιστορίας
-Από την εποχή που, όπως λέει, ήμασταν πολιορκητές του ουρανού, σήμερα θα ήθελε να επιστρέψει σε μια ασπρόμαυρη ταινία σαν την “Αναπαράσταση”, σε απόλυτα λιτά μέσα και στη λεγόμενη «καταγωγική εικόνα»
-Να φθάσει πολύ κοντά σε μια πρώτη στιγμή

Μ.Παναγιωτίδης