7.7.07

Είμαι γάιδαρος……….. και βέβαια είμαι και με μεγάλες αντοχές μάλιστα


Είμαι γάιδαρος……….. και βέβαια είμαι και με μεγάλες αντοχές μάλιστα

Το δα κι αυτό. Και χάρηκα σαν να μου κάνανε δώρο .Είμαι γάιδαρος και παρκάρω όπου θέλω. Τσακ το σηματάκι στο πίσω τζάμι του κάθετα παρκαρισμένου πάνω στο πεζοδρόμιο αυτοκινήτου. Δίπλα του στην Αργυρουπόλεως το ένα αμάξι πίσω από το άλλο είναι όμορφα παρκαρισμένα πάνω στο πεζοδρόμιο σαν να ήταν κανονικό πάρκινκ. Εκεί δεν έχει σηματάκια. Ισως και να τους τελείωσαν αυτών που «τα μοιράζαν» Που να βρουν τόσα πολλά.

Πληροφορούμαι πως μια μικρή ομάδα από αγανακτισμένους πεζούς προσπαθούν να ευαισθητοποιήσουν τους οδηγούς θυμίζοντάς τους τα αυτονόητα. Πως απλά τα πεζοδρόμια είναι για τους πεζούς και ο δρόμος για τα αυτοκίνητα.

Το αλαλούμ της πόλης και το αδιανόητο να βρεις δωρεάν και σε ώρες αιχμής ακόμα και ακριβοπληρωμένο πάρκινκ στο κέντρο το ξέρουμε όλοι όσοι οδηγάμε. Όπως ξέρουμε πως πας πιο γρήγορα πατημένος με τα υπέροχα μέσα μαζικής συγκοινωνίας και ειδικά με το εξάρι « ……….ο απόλυτος εφιάλτης η πως ένας εργαζόμενος ξεκινά τη μέρα του σαν ζώο για σφαγή….» παρά με το όμορφο αμάξι σου που ακόμα αποπληρώνεις τις δόσεις του. Το ότι όμως στην Καλαμαριά θα φέρνεις γύρες τα τετράγωνα για να βρεις ένα αξιοπρεπές μέρος να παρκάρεις είναι φαινόμενο των τελευταίων χρόνων.

Χτίζουν οι εργολάβοι τη μία οικοδομή πίσω από την άλλη. Απλώνουν εισόδους μπροστά στην πυλωτή για τα αυτοκίνητα τριπλές από ότι τους επιτρέπεται. Σε μερικές περιπτώσεις κάνουν είσοδο για την πυλωτή τους όλη την μόστρα της πολυκατοικίας. Υπολογίζουν σε 6 ορόφους 6 πατηκωτές θέσεις για πάρκινκ. Τη μία πίσω από την άλλη. Κάνουν πως δεν ξέρουν πως οι μπαμπάδες σήμερα αγοράζουν στα βλαστάρια τους αυτοκίνητα όπως οι δικοί μας μας αγόραζαν ποδήλατο.Αντε να παράρουν δεκαπέντε και λίγα λέω αυτοκίνητα στη θέση των έξι.

Μικροί δρόμοι άναρχα χτισμένοι, χωρίς πρόβλεψη για το μέλλων (κλασσικά), άσχημες «πολυτελείς» κακόγουστες οικοδομές με τιμές πολυτελών κατασκευών, σε κάνουν να αναρωτηθείς για το γούστο που μας εκφράζει. Η όμορφη Καλαμαριά που πρωτοείδα κάτι δεκαετίες πριν με τους κήπους και τα σπιτάκια της είναι μια άχρωμη τσιμεντο-αυτοκινητοπεριοχή.

Είστε ηλικιωμένος? Στο πυρ το εξώτερο. Αντε να σύρεις τα ποδαράκια σου και να μη σε πάρουν σβάρνα τα αυτοκίνητα. Αντε να περάσεις την Μεταμορφώσεως να πας απέναντι. Βρες και κάπου να ξαποστάσεις. Κι άμα το βρεις ανακοίνωσε το και στους άλλους παππούδες γιατί αυτοί δεν βρήκαν τίποτε και καλού κακού κλείστηκαν μέσα. Τα τιμημένα γηρατιά (υπάρχει κανείς που δεν το ξέρει?) είναι κλεισμένα στα σπίτια τους για να είναι ασφαλή.. Αντε να κουβαλήσεις με καρότσι το παιδάκι σου να κάνεις βολτίτσα. Το άλλο ανέκδοτο με τον Τοτό το ξέρετε? Οσο για το ποδηλατάκι που αγόρασες στο παιδάκι σου μη τολμήσει και βγει έξω. Στο σαλόνι να πηγαίνει πάνω κάτω αν χωράει βέβαια,… το σαλόνι των 2500 το τετραγωνικό μέτρο αντικειμενική αξία παρακαλώ…και πολύ του είναι.

Μήπως και γίνονται όλα αυτά για να κλεινόμαστε όλοι στα σπίτια μας??? Κάποτε σε άλλους καιρούς απαγορευόταν οι συναθρίσεις. Τώρα δεν σου απαγορεύεται τίποτα. Και γιατί να απαγορευτεί??? Αμα θέλεις κάνε πηγαδάκι στο δρόμο και πες μου και εμένα που. Ανάμεσα από τις πόρτες των αμαξιών?? Από τη μία η τηλεόραση με τον πανικό που σπέρνει «μόλις βγεις από το σπίτι σου θα σε κλέψουν θα σε βιάσουν και μισοπεθαμένος όπως είσαι θα σε πατήσει και αυτοκίνητο» από την άλλη η δυσφορία που νιώθεις βγαίνοντας από το καβούκι σου σε σπρώχνουν σε μονόδρομο. Κάτσε μέσα. Και βάλε και τριπλή τρίαινα στη πόρτα καλού κακού.

Μήπως λέω μήπως είναι καιρός έστω και αργά να αντισταθούμε?????????

Βάσω Μεσσήνη

1 σχόλιο:

november είπε...

Βάσω, έχω πάρει κι εγώ πολλές φορές ανάποδες με τους πεζούς και έχω ανεβάσει σχετικό πόστ.
Από την άλλη βέβαια και τα δικά μου τα λάθη ως οδηγός, τα παραδέχομαι, είναι καφρίλα να παρκάρεις σε πεζοδρόμιο. Την έχω κάνει κι εγώ. Το δώρο το δικό μου ήταν μια κλησούλα 65,50 από τη ΔΗμοτική ΑΣτυνομία και φυσικά οι εξαφανισμένες πινακίδες μου!